تاریخچه پیدایش گونه های مختلف انواع خیار در کشورهای دنیا!

خیار گلخانه ای درختی (Cucumis sativus L.) است.

همچنین می توان گفت که خیار گلخانه ای گالاردو متعلق به تیره Cucumis از خانواده Cucurbitaceae است و از نظر اقتصادی یک سبزی میوه مهم است.

سه گونه وحشی یا نیمه وحشی خیار خاردار وجود دارد: C. sativus L. var. hardwickii، C. sativus L. var. sikkimensis، C. sativus L. var. xishuangbannanesis.

خیار گلخانه ای یزد از انواع خیار بومی هند است که احتمالاً از دامنه‌های کوه هیمالیا سرچشمه گرفته است.

خیار حدود 3000 سال پیش در هند کشت می شد و به نظر می رسد که به سرعت در آسیای غربی و سپس به اروپای جنوبی گسترش یافته است.

خیار از طریق مسیر ابریشم به ترتیب به شمال چین و از مرز برمه و هند و چین به چین جنوبی وارد شد و متعاقباً به آسیای شرقی گسترش یافت.

تجزیه و تحلیل تنوع ژنومی نشان داد که ژرم پلاسم های هسته خیار به چهار گروه جغرافیایی شامل هند، اوراسیا، آسیای شرقی و Xishuangbanna تقسیم شدند.

امروزه خیار به طور گسترده در مناطق معتدل و گرمسیری در سراسر جهان کشت می شود.

مجموع تولید خیار در سراسر جهان 87,805,086 تن بود و آسیا با 84.9 درصد از کل تولید جهان در سال 2019 بزرگترین تولیدکننده بود.

خیار با آب فراوان، مواد مغذی و ترکیبات فیتوشیمیایی، کاربردهای همه جانبه ای در آشپزی، درمانی و آرایشی دارد.

خیار دارای مزایای متعددی مانند دیپلوئید، ژنوم کوچک، چرخه زندگی کوتاه و سیستم جفت گیری خودسازگار است، بنابراین برای مطالعات ژنتیکی مناسب است.

علاوه بر این، خیار به عنوان یک گیاه مدل برای مطالعه تعیین جنسیت و زیست شناسی آوندی گیاه شناخته شده است.

در نتیجه، مطالعات متعددی برای کشف معجزه خیار انجام شده است.

این کتاب مزایای گسترده، تولید و بازار، کشت و مدیریت، آفات و بیماری ها، پیشرفت پرورش خیار را پوشش می دهد.